Tworzenie zasobu w Zend_Acl jest bardzo proste. Zend_Acl zapewnia interfejs Zend_Acl_Resource_Interface aby ułatwić programistom tworzenie zasobów w aplikacji. Klasa jedynie implementuje ten interfejs, który składa się z jednej metody, getResourceId(), dzięki ktorej Zend_Acl wie, że obiekt jest zasobem. Dodatkowo w Zend_Acl dołączona jest klasa Zend_Acl_Resource, która jest podstawową implementacją zasobu do użycia przez programistów gdy jest to potrzebne.

Zend_Acl zapewnia drzewiastą strukturę, w której mogą być dodawane zasoby (lub inaczej "obszary będące pod kontrolą"). Dzięki temu, że zasoby są przechowywane w strukturze drzewiastej, mogą być one organizowane od ogólnych (od korzeni) do szczegółowych (do gałęzi). Zapytanie do konkretnego zasobu automatycznie przeszuka całą hierarchię zasobów, dla reguł przypisanych do przodka zasobów, pozwalając na proste dziedziczenie reguł. Na przykład, jeśli domyślna reguła ma być zastosowana do każdego budynku w mieście, wystarczy przypisać regułę do miasta, zamiast przypisywać regułę to każdego z budynków z osobna. Niektóre z budynków mogą wymagać wyjątków od tej reguły i może być to osiągnięte w łatwy sposób w Zend_Acl poprzez przypisanie takiej wyjątkowej reguły dla każdego z budynków wymagających wyjątku. Zasób może dziedziczyć tylko od jednego zasobu rodzica, a ten rodzic może także dziedziczyć tylko od jednego zasobu itd.

Zend_Acl także obsługuje przywileje dla zasobów (np., "create", "read", "update", "delete") i programista może przypisać reguły, które mają zastosowanie do wszystkich przywilejów, lub dla konkretnych przywilejów dla jednego lub więcej zasobów.

Tak jak tworzenie zasobów, tworzenie ról także jest bardzo proste. Wszystkie role muszą implementować interfejs Zend_Acl_Role_Interface Ten interfejs składa się z jednej metody, getRoleId(), dzięki ktorej Zend_Acl wie, że obiekt jest rolą. Dodatkowo w Zend_Acl dołączona jest klasa Zend_Acl_Role, która jest podstawową implementacją roli do użycia przez programistów gdy jest to potrzebne.

W Zend_Acl rola może dziedziczyć z jednej lub więcej ról. Jest to po to, aby możliwe było dziedziczenie zasad dla ról. Na przykład rola, użytkownik "sally", może dziedziczyć z jednej lub więcej ról rodziców, takich jak na przykład "editor" oraz "administrator". Programista może przypisać reguły dla ról "editor" oraz "administrator" osobno, a "sally" będzie dziedziczyć te reguły od obu ról, bez konieczności przypisania reguł bezpośrednio dla "sally".

Chociaż możliwość dziedziczenia po wielu rolach jest bardzo użyteczna, to takie dziedziczenie wprowadza pewien stopień złożoności. Poniższy przykład ilustruje niejasny przypadek dziedziczenia i pokazuje w jaki sposób Zend_Acl go rozwiązuje.

$acl = new Zend_Acl();

$acl->addRole(new Zend_Acl_Role('guest'))
    ->addRole(new Zend_Acl_Role('member'))
    ->addRole(new Zend_Acl_Role('admin'));

$parents = array('guest', 'member', 'admin');
$acl->addRole(new Zend_Acl_Role('someUser'), $parents);

$acl->add(new Zend_Acl_Resource('someResource'));

$acl->deny('guest', 'someResource');
$acl->allow('member', 'someResource');

echo $acl->isAllowed('someUser', 'someResource') ? 'allowed' : 'denied';

ACL może reprezentować dowolny zestaw fizycznych lub wirtualnych obiektów których potrzebujesz. Dla celów prezentacji utworzymy ACL dla prostego Systemu Zarządzania Treścią (Content Management System - CMS), w którym różnymi obszarami zarządza kilka poziomów grup. Aby utworzyć nowy obiekt ACL, utwórzmy instancję ACL bez parametrów:

$acl = new Zend_Acl();

System Zarządzania Treścią prawie zawsze potrzebuje hierarchii uprawnień aby określić możliwości jego użytkowników. Może być tu grupa 'Guest' aby pozwolić na limitowany dostęp dla celów demonstracyjnych, grupa 'Staff' dla większości użytkowników aplikacji CMS, którzy przeprowadzają najczęstsze codzienne operacje, grupa 'Editor' dla tych odpowiedzialnych za publikowanie, przeglądanie, archiwizowanie i usuwanie zawartości i ostatecznie grupa 'Administrator', której zadania obejmują zarówno zadania wszystkich innych grup, jak i zarządzanie ważnymi informacjami, zarządzanie użytkownikami, konfigurację baz danych oraz przeprowadzanie kopii zapasowych/eksportu danych. Ten zestaw pozwoleń może być reprezentowany w rejestrze ról, pozwalając każdej grupie dziedziczyć uprawnienia z grup rodziców, a także umożliwiając każdej z grup posiadanie własnych unikalnych uprawnień. Uprawnienia mogą być wyrażone w taki sposób:

W tym przykładzie użyty jest obiekt Zend_Acl_Role, ale dozwolony jest dowolny obiekt, który implementuje interfejs Zend_Acl_Role_Interface. Te grupy mogą być dodane do rejestru ról w taki sposób:

$acl = new Zend_Acl();

// Dodajemy grupy do rejestru ról używając obiektu Zend_Acl_Role
// Grupa guest nie dziedziczy kontroli dostępu
$roleGuest = new Zend_Acl_Role('guest');
$acl->addRole($roleGuest);

// Grupa staff dzidziczy od grupy guest
$acl->addRole(new Zend_Acl_Role('staff'), $roleGuest);

/*
alternatywnie, powyższe mogłoby wyglądać tak:
$acl->addRole(new Zend_Acl_Role('staff'), 'guest');
*/

// Grupa editor dziedziczy od grupy staff
$acl->addRole(new Zend_Acl_Role('editor'), 'staff');

// Administrator nie dziedziczy kontroli dostępu
$acl->addRole(new Zend_Acl_Role('administrator'));

Teraz gdy ACL zawiera stosowne role, możemy ustalić reguły, które definiują w jaki sposób role mają uzyskiwać dostęp do zasobów. Mogłeś zauważyć, że nie zdefiniowaliśmy w tym przykładzie żadnych konkretnych zasobów, co jest uproszczone w celu zilustrowania, że reguły mają zastosowanie do wszystkich zasobów. Zend_Acl zapewnia implementację dzięki której reguły mogą być przypisane od ogólnych do szczegółowych, minimalizując ilość potrzebnych reguł, ponieważ zasoby oraz role dziedziczą reguły, które są definiowane dla ich przodków.

Możemy więc zdefiniować rozsądny kompleksowy zestaw reguł przy minimalnej ilości kodu. Aby zastosować podstawowe uprawnienia zdefiniowane wyżej zrób tak:

$acl = new Zend_Acl();

$roleGuest = new Zend_Acl_Role('guest');
$acl->addRole($roleGuest);
$acl->addRole(new Zend_Acl_Role('staff'), $roleGuest);
$acl->addRole(new Zend_Acl_Role('editor'), 'staff');
$acl->addRole(new Zend_Acl_Role('administrator'));

// Grupa guest może tylko oglądać zawartość
$acl->allow($roleGuest, null, 'view');

/*
alternatywnie, powyższe mogłoby wyglądać tak:
$acl->allow('guest', null, 'view');
*/

// Grupa staff dzidziczy uprawnienia view od grupy guest,
// ale także potrzebuje dodatkowych uprawnień
$acl->allow('staff', null, array('edit', 'submit', 'revise'));

// Grupa editor dziedziczy uprawnienia view, edit, submit,
// oraz revise od grupy staff, ale także potrzebuje dodatkowych uprawnień
$acl->allow('editor', null, array('publish', 'archive', 'delete'));

// Administrator nie dziedziczy niczego, ale ma dostęp do wszystkich zasobów
$acl->allow('administrator');

Wartości NULL w powyższych wywołaniach metod allow() oznaczają, że reguły dotyczą wszystkich zasobów.

Posiadamy teraz elastyczne ACL, ktore mogą być użyte do określenia, czy żądająca osoba posiada uprawnienia do przeprowadzenia określonej akcji w aplikacji web. Przeprowadzenie zapytań jest bardzo proste poprzez użycie metody isAllowed():

echo $acl->isAllowed('guest', null, 'view') ?
     "allowed" : "denied";
// dozwolone

echo $acl->isAllowed('staff', null, 'publish') ?
     "allowed" : "denied";
// zabronione

echo $acl->isAllowed('staff', null, 'revise') ?
     "allowed" : "denied";
// dozwolone

echo $acl->isAllowed('editor', null, 'view') ?
     "allowed" : "denied";
// dozwolone ponieważ jest dziedziczone od gościa

echo $acl->isAllowed('editor', null, 'update') ?
     "allowed" : "denied";
// zabronione ponieważ nie ma reguły dla 'update'

echo $acl->isAllowed('administrator', null, 'view') ?
     "allowed" : "denied";
// dozwolone ponieważ administrator ma wszystkie uprawnienia

echo $acl->isAllowed('administrator') ?
     "allowed" : "denied";
// dozwolone ponieważ administrator ma wszystkie uprawnienia

echo $acl->isAllowed('administrator', null, 'update') ?
     "allowed" : "denied";
// dozwolone ponieważ administrator ma wszystkie uprawnienia